مود² =)3>

اگر بپرسند زندگی یک سال اخیرت چگونه بود..؟ هرکس جوابی مانند "بد نبود ، خوب بود ، حال بهن زن و.." میدهد. اما من میگویم : رفاقت ، عشق ، اشتباه ، گناه ، نابودی ، درد ، عشق ، امید ، اشتباه ، درد ، تغییر ، عشق ، اشتباه ، از دست دادن ، درد ، عشق ، امید ، خدا. شاید کسی متوجه حرف هایم نشود ، شاید فکر کنند دیوانه شدم ، مهم این است که من یک سال اخیر را کاملا توضیح دادم؛ فقط با چند کلمه ی تکراری..

شاید اگر احساساتم نبود ؛ شاید اگر عصبانیت هایم نبود ؛ شاید اگر قلب سیاهم نبود ؛ شاید اگر افکار م**ز**خ**ر**ف**م نبود ؛ شاید اگر بلد بودم ، عشق ورزیدن را ، ارام کردن را ، خندادندن را؛ شاید اگر میتوانستم ، براورده کنم نیاز هایش را ؛ ان موقع دیگر از هم نمیپاشید رابطه شیرینمان ؛ ان موقع رها نمیشد دست هایمان! اما چه حیف.. که ناتوانم در همه شان. پس فقط.. کاش هیچ وقت نبودم! امضا:کیم‌کارل.

بلاخره روزی وقتی در ان کافه مینشینم و همزمان با گوش سپردن به موسیقی در حال پخش و صدای باران ، کتاب دزیره را ورق میزنم و وقتی به پایان فصل رسیدم ، احساساتم را مینویسم. بخشی از احساساتم : دیگر نمیتوانم ، تحمل شعله های سوزان اتش را ندارم ، تحمل این طور کند گذشتن زمان را ندارم ، تحمل شکستن را ، و تحمل درد را! چه شیرین چه تلخ ، دیگر نمیخواهمش؛ نه عشق را نه درد را ، نه گناه را نه اشتباه را. دیگر ، هیچکدام را نمیخواهم! فقط میخواهم بروم ؛ جایی که هیچ کس ، هیچ موقع ؛ پیدایم نکند! و من بمانم و تنهایی!

صدایش کن ؛ او میاید. به طور حتم میاید! با نوشیدن یک لیوان قهوه ، با گوش سپردن به یک موسیقی اشنا , با قدم زدن زیر باران و یا با خوردن بستنی مورد علاقه ات در تابستان. صدایش کن و بعد ، پذیرای حس کردن او در وجودت باش.. پذیرای حس کردن ارامش در تک تک رگ هایت! چشمانت را ببند ، و ارام صدایش کن. او میاید! امضا:کیم‌کارل.